Μια απλή σκια είμαι μόνο..
που έχει αγαπήσει... όσο κι αν λένε πώς οι σκιές δεν αγαπάνε γιατί δεν εχουνε ψυχή..εγώ λέω το αντίθετο..κι αυτές ψυχές είναι, ψυχές σβησμένες διχως χαρά δίχως χρωμα...διχως σώμα...
αλλά μπορούν να αγαπήσουν..μόνο μια φορά.
Εγώ ξεπέρασα το όριο.Σ'αγάπησα χιλιές φορές.Δεν σκέφτηκα εμένα, ούτε πως θα καταντίσω
ούτε τίποτα. Απλά αγαπησα με όλο μου το είναι...
Και κοίτα πως καταντισα...
μια αθλια εικόνα στο μυαλό ... ετσι μου φένομαι...έτσι αισθανομαι και ίσως να είναι έτσι..
μου λες να μην μιλάω ετσι..δεν είναι σωστό... πιος ξερει δηλαδη τι ειναι για μενα το σωστό;
εσύ; οι φιλοι σου; πιος;
απλος ετσι το λες ..δεν έρχεσαι στην θέση μου... δεν νοιωθεις οπως νοιωθω εγώ τώρα...
εσύ αλλα εχεις στο κεφάλι σου..
Σκέψου και μένα λιγο..
μια μικρή δευτερολεπτη σκέψη ...τιποτα το δύσκολο δεν ζητάω..
εγώ δηλαδη γιατι σε σκεφτομαι καθε λιγο; καθε στιγμη και λεπτο; .....α ναι... γιατι εγω σαγαπαω..
sorry, το ξεχασα πως δεν ισχυει το ίδιο και με σένα...
εγώ απλα είμαι μια σκιά που αγαπά χωρίς να αγαπιέται...
ίσως να είναι αυτος ο κανόνας τών σκιών... ν'αγαπάνε αλλά να μην αγαπιούντε...
ο κανόνας επιβίωσης αυτών των σκιών χώρις αγάπη πιος είναι;
δεν υπάρχει ...
η επιβίωση μου είναι η αγάπη που έχω για σένα... αν σταματίσω να σαγαπώ ίσως να καταντίσω στο δευτερο στάδιο.....
μια σκια χώρις ψυχή....
