Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

κάποτε μου πες σ'αγαπώ...

ένα ακόμα δάκρυ για μια ψυχή..
μια ψυχή που λιώνει...που πονάει..
και κανείς δεν το βλέπει...
πόσο θ'αθελα να με νοιώσεις...
για λίγο..
να δεις πόσο πονάω..
πεθαίνω που δεν είσαι πλάι μου..
να μου χαμογελάς..
να μου μιλάς...
να με φιλάς...
όπως τότε...
τότε μ'αγαπούσες..έτσι είχες πει.. τώρα τι άλλαξε;
με σκότωσες κι όμως εγώ ακόμα σ'αγαπάω...όπως άλλοτε...
οπως τον περσινό χειμώνα και το καλοκαίρι...
όπως και φέτος..όπως και τώρα...
τώρα αυτές τις δύσκολες ώρες σε χρειάζομαι πιο πολύ!
να νοιώσω τα χειλη σου στα δικά μου...
που είσαι λιπόν εσύ που μ'αγαπούσες; . . .