Ξέρω πως νοιώθεις . . .
είσαι πληγωμένος βαθιά..νοιώθεις σαν να σ'εχουν προδώσει
εσύ τα έδωσες όλα και το μόνο που πήρες ήταν η προδοσία..
Ξέρω πως πονάει.Πιστεψε με το νοιώθω εγώ τόρα, τώρα που έχω μεγαλώσει κάπως,
νοιώθω τον πόνο αυτό.Μου ξεριζώνει την καρδιά...και νοιώθω ανασφάλεια.
Μήπως και γυρίσεις πίσω στα δικά σου παλιά και μένα να με ξεχάσεις..
ή μήπως όχι;. Θα με φυλάξεις στο κουτί με τις αναμνήσεις και θα το ξεχάσεις για κάποια
στιγμή...
Και μετά πάλι πληγωμένος ίσως το ανοίξεις...
και δεις μια γνωστή σκιά... Θα είμαι εγώ.. θλιμμένη κάπως... πληγωμένη...
θυμωμένη... αλλά πάντα ένα ζεστό χαμόγελο και ένα γλυκό φιλί θα έχω για σένα..
Ομως η προδοσία θολώνει το μυαλό,κερδίζει έδαφος στην συνήδειση [...]
Αυτή την φορά την προδοσία θα την νοιώσω μόνο εγώ...
Γιατί μόνο εγώ αγαπώ σε αυτή την ιστορία..εσύ απλος με έχεις ως αντικατάστατο
στις μεγάλες σου πληγές.. το ξέρεις και το ξέρω ότι ποτέ δεν θα αντικαταστήσω
αυτήν που σου χει κλέψει την καρδια ...=]
Ίσως γιαυτό ξέρω πως νοιώθεις...
